روز پنجشنبه دوم فروردین ماه یک خودرو سواری پژو ٢٠۶ به دلایل نامشخصی در تونل بزرگراه جدید پردیس دچار آتش سوزی شد. دود ناشی از این حریق تونل را فرا گرفته بود، به طوری که دیگر تنفس امکان پذیر نبود. سرنشینان خودروهایی که در محل حاضر بودند نیز خودروها را رها کرده و رفته بودند و ترافیک سنگینی ایجاد شده بود، گرچه این حریق اطفا شده و موجب مصدومیت و تلفات جانی نشد، اما تلنگری بود برای نگاه مجدد به ایمنی محورهای برون شهری و مکان های سربسته ای مثل تونل، مترو، پارکینگ های طبقات منفی و... .
به گزارش ماشین3 به نقل از ایسنا، انسان، جاده و خودرو سه ضلع از مثلت وقوع تصادفات رانندگی هستند، تصادفاتی که علیرغم پیشرفت‌هایی که در حوزه آموزش انسانی، راهسازی و ایمنی خودروها صورت گرفته همچنان رخ می‌دهد و حتی در مواردی در حال افزایش است. در این میان اما گرچه پلیس راهور معتقد است که ۹۲ درصد تصادفات مربوط به عامل انسانی می‌شود، اما از ایمنی جاده‌ها نیز نباید غافل شد.
مثال اخیر آن نیز حادثه‌ای است که چندی پیش در یکی از تونل‌های آزادراه تهران - شمال رخ داده و حریق یک دستگاه سواری پژو که اگر در یک معبر شهری رخ می‌داد حتی ارزش خبری چندانی هم نداشت اما شرایطی را ایجاد کرد که احتمال مرگ چندین نفر به دلیل دودگرفتی و گازگرفتگی در تونل را رقم می‌زد.
این حادثه و دیگر حوادثی از این دست نشان می‌دهد که پیوست‌های ایمنی در ساخت جاده‌ها یا وجود ندارد یا اگر هم وجود دارد چندان مدنظر قرار نمی‌گیرد.
سید جلال ملکی سخنگوی سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران در این باره اظهار کرد: حوادث و آتش سوزی داخل تونل ها و سایر بخش های زیرزمینی مانند تونل های مترو، زیرزمین های عمیق و.. برای آتش نشانان سراسر دنیا چالش آفرین است و هر چه تونل طویل تر و عمیق تر باشد، مشکلات و دشواری امدادرسانی در آن بیشتر است. عدم دسترسی مناسب، ترافیک سنگین، آبرسانی سخت، خدمات امداد و نجات، دشواری تخلیه نفرات و... از مشکلات امدادرسانی در چنین محل هایی است.
سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران اظهار کرد: این بخش ها که بسیار پرخطر هستند، باید به صورت کاملا ایمن ساخته شوند و حین ساخت تمام جوانب ایمنی آن بررسی شود. مواردی مثل خط ویژه خودرو های امدادی، وجود توربوفن های بزرگ و قوی برای تخلیه دود هنگام آتش سوزی، وجود سیستم های آبرسان برای آتش سوزی، وجود مسیرهای مشخص برای خروج اضطراری و... از نکاتی است که باید حین ساخت محل های زیرزمینی به آن توجه شود.
وی در ادامه گفت: متاسفانه تکلیف حوادث جاده ها خیلی شفاف نیست، قانون در برخی موارد به صراحت اعلام می کند اما آن دستگاه هایی که وظیفه به آن ها واگذار شده تجهیزات لازم را ندارند. هر چند وقت یکبار هم می شنویم که در جاده‌ها حوادث دلخراشی رخ داده و چند نفر جان خود را از دست داده‌اند.
ملکی اظهار کرد: از آن بدتر زمانی است که در مکان هایی مثل تونل ها و مکان هایی که امکان تجمع دود وجود دارد حادثه رخ دهد. چرا که در ساختمان های با فضای باز بالاخره دود خارج می شود اما در این مکان ها دود محبوس می شود.
وی افزود: در شهرها تا حد زیادی وضعیت مطلوب است و تونل‌های شهری، متروها و.. توربوفن دارند؛ اما در جاده ها باید این مورد در نظر گرفته شود. تونل های جاده ای قدیمی اصلا از این امکانات برخوردار نیستند و در بعضی تونل های نوساز نیز به آن توجه نشده است.
سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران گفت: تعبیه کردن سیستم‌های آبرسان داخل تونل‌ها نیز از مواردی است که می تواند به کاهش خسارت های حوادث کمک کند. با نبود سیستم های اضطراری، آتش نشانی مجبور می شود مسیر بسیار طولانی را آبرسانی کند. در حادثه روز پنجشنبه گذشته هم به دلیل نبود لاین اضطراری برای خودروی آتش نشانی نیروها مجبور شدند از کنار گاردریل حرکت کنند تا در نهایت به ابتدای تونل برسند.
وی تاکید کرد: پروژه‌های ساخت و ساز باید پیوست‌های ایمنی داشته باشند، کارشناسان متخصص ایمنی باید نظر بدهند. اگر تمهیدات ایمنی نباشد تلفات و خسارات افزایش بسیاری ایجاد می‌کند.
ملکی اظهار کرد: در آتش سوزی تونل پردیس مردم حدود ۵٠ خودرو را در تونل رها کرده بودند؛ اگر در این بین افراد ناتوان، کودکان، کهنسالان در تونل حضور داشتند و در آن دود گرفتار می شدند حتما جان خود را از دست می دادند. این ها از مواردی است که باید در نظر گرفته شود. برخی از تونل ها تلفن های اضطراری هم دارند؛ چرا که معمولا موبایل در تونل آنتن ندارد، و این هم نکته مهم و ایده مناسبی است.